Wednesday, October 15, 2008

Algonquin Park Part 2

Ja ik weet het, heb mijn belofte niet nagekomen... mijn excuses ;) 't is omdat het hier ten eerste heel druk is voor het moment en ten tweede is mijn vervang laptop van thuis eindelijk gearriveerd, maar nu kan ik thuis niet meer op internet ermee :-s vrij vervelend! (computer is niet sterk genoeg om het signaal te ontvangen)

Enfin terug naar de trip van ondertussen toch wel al een maand geleden. Dus eenmaal aangekomen op het campeerterrein kwamen de scoutskribbels al vlug terug naar boven. Terwijl de anderen aan het sukkelen waren met het opzetten van de twee tentjes, trok ik het bos in achter hout. Sprokkelthout vinden was uiteraard geen probleem, maar grotere stukken liggen in de vrije natuur niet zomaar voor het rapen. Dan maar gaan socializen met enkele andere kampeerders om te vragen achter een zaag of dergelijke. Twee mannen van tegen de 50 hadden enkel een bijl mee en ik mocht die gebruiken, maar meteen daarbij stelden ze zelf voor dat zij het wel voor het hout gingen hakken :)
Tegen dat ik terug was met al het hout, waren de anderen er eindelijk uitgekomen hoe de tenten correct opgezet moeten worden (jaja je kent ze wel, de basis iglo-tentjes....moeilijk....eu....) Het kampvuur zelf was vlug aangestoken, het was de voorbije dagen echt droog geweest dus ook het hout was gelukkig droog. Het vuur was net op gang aan het komen toen er een ranger kwam opdagen. Blijkbaar was het verboden om hout uit de natuur te nemen en moesten we brandhout kopen aan de bali van de camping...

Om toch maar niet in de problemen te komen en geen boete te krijgen, maar effectief brandhout gaan kopen. Ondertussen was het eerste vuur al uitgedoofd en waren het de jongens die het nieuwe vuur wouden maken.... ja hoor je kan het al raden, Tamara en ik zijn toch maar terug in de bres moeten springen nadat hun poging tot vuurmaken grandioos mislukt was, hehe.

's avonds lekker op zijn amerikaans gegeten met hotdogs boven het kampvuur en daarna nog gezellig rond het kampvuur gezeten en de klassieker "I've never ever..." gespeeld. Toch wel vroeg onder de wol gekropen daar we de volgende dag ook vroeg wilden opstaan voor onze eerste hiking te doen. (hiking = wandeling)

De nacht was verschrikkelijk, enorm slecht geslapen en voor degene die aan de buitenkant van de groep lagen was het ontzettend koud. Victor en Tamara zijn zelfs op een bepaald moment opgestaan en in de auto gaan liggen omwille van de kou.... iedereen was die ochtend dan ook blij dat we de tweede avond in een jeugdherberg sliepen.

Ook 's ochtends hadden we terug een amerikaans campeerders ontbijt met bagels op het vuur. Vlug nog tanden poetsen en dan vertrokken op onze eerste hiking. Heel mooie natuur, ook de wandelroute het bos was schitterend, want om de zoveel tijd kwamen we uit op een punt met panoramisch zicht. Super om zien, alle kleuren in de bomen. Van groen over geel, oranje, rood naar bruin. Het kleurenpalet is echt adembenemend en ook al de meren zijn zalig.

Na de eerste hiking, vlug wat gegeten en dan een kano/kajaktrip gemaakt, hier meer in een moerassig gebied gaan kajakken omdat daar het meest kans was om wilde dieren te zien. Jammergenoeg wel geen enkel gezien op die trip, maar toch bleef het nog steeds een leuke middag.

Voor we dan uiteindelijk naar de jeugdherberg vertrokken 's avonds vroegen we aan enkele winkelhouders waar we de meeste kans hadden om bevers en elanden te zien. Blijkbaar was er een bever wandeling en de kans om er een te zien was het grootst tegen de avond of 's ochtends vroeg. Aangezien het al valavond was, hebben we dan nog de bever-wandeling gemaakt. Op elke wandeling konden we trouwens ook een boekje nemen met de uitleg over de verschillende punten die we tegenkomen tijdens de wandeling. Veel bijgeleerd over de bever en ook verschillende nesten van bevers gezien, maar.... inderdaad je kan het waarschijnlijk al raden, geen bever gezien.

Intermezzo:
Wist je dat een bever trouwens het enigste dier is, buiten de mens, dat iets kan bouwen (dam) maar dat de bever toch niet echt zo'n slim is. Het bouwen gebeurd namelijk instinct-matig, overal waar ze stromend water horen, bouwen ze een dam. Zo creëren ze hun eigen leefomgeving, maar meteen ook een voedingsrijke omgeving voor veel andere diersoorten. Wetenschappers kunnen trouwens ook het dam-bouw-gedrag induceren, door bevers enkel het geluid te laten horen van stromend water.

Na de eerder ontgoochelende wandeling (iedereen wou echt wel een bever zien!) zijn we dan maar vertrokken naar de jeugdherberg. Vlug gedouched in een nabij gelegen stadje iets gaan eten. Na het eten nog beetje gekaart, gebabbeld en gelachen om dan kort na middernacht in ons bedje te kruipen. De volgende ochtend waren we namelijk van plan om tegen 8u op te staan (ja opnieuw poging ondernemen om wilde dieren te zien)

Volgende ochtend ging het opstaan toch niet zo vlotjes, tegen dat iedereen wakker en gewassen was, was het toch al terug tegen 9uur. Dan uiteraard nog ontbijten voor we aan de wandeling van 11km zouden beginnen. Uitgebreid ontbijt in een restaurantje net bij het park. En met uitgebreid is het echt brunchgewijs: eieren, spek, worst, ham, toast, pannekoeken,...
Tegen 10u30 dan uiteindelijk aan de hiking begonnen, heel veel dieren gezien maar niet de meest spectaculaire. De beer, eland, bever, otter, hert, wolf,... zijn niet aan ons netvlies gepasseerd. Dieren die we wel gezien hebben, waren enkele soorten van vogels, schildpad, eenden, eekhoorns, kikkers,...

Alhoewel het slechts 11km was, hebben we er toch meer dan 5u over gewandeld. De paden zijn dan ook echt in het bos, tussen de wortels van de bomen, over plassen, over rotsen,... dus doorstappen is niet echt mogelijk en daarbij we wilden ook van de natuur genieten dus echt gehaast waren we ook niet.

Wandeling was gedaan omstreeks 15u, dan een lichte lunch genomen in hetzelfde restaurant waar we ontbeten hadden en beslist om maar terug naar kingston te vertrekken. De weg terug zou ook nog 4u duren en de volgende dag hadden sommige al terug les om 8u 's ochtends. Nog een laatste blik geworpen op het toch wel prachtige nationale park, het beeld opgenomen in mijn geheugen en dan in de auto gekropen huiswaarts.

No comments: