Toronto (again) -- 11/11

Hoi hoi,

nog steeds bezig met mijn blog up to date te brengen (good job!)

Dinsdag moest Stephanie haar vriend naar Toronto voeren zodat hij zijn vlucht terug naar huis kon nemen. Dus hebben Eeva en ik maar beslist op dat moment om hen te vergezellen en er een gezellig dagje Toronto van te maken. Zogezegd, zogedaan!

's ochtends om 9u zijn we vertrokken en uiteraard gunden we stephanie en haar vriend hun laatste dagje samen, dus waren we afgesproken om 18u 's avonds. Aangekomen in Toronto zijn Eeva en ik eerste iets gaan eten om dan naar Kensington market te gaan en daar rond te lopen. Ik had het al gezien, maar Eeva nog niet, vandaar :)

Na kensington market teruggewandeld langs de unief van Toronto en enkele cocktails gaan drinken in een bar. Twee uur later, met een legere portefuille en lichtjes aangeschoten gingen we naar Eton winkelcentrum. Daar nog beetje rondgelopen en super leuke pyjama gekocht (al zeg ik het zelf) Eeva heeft haar daar volledig laten gaan en volledige business outfit gekocht voor de komende presentaties dat ze moest doen. Super mooi, maar dat was de prijs ook... Ondertussen was stephanie ook al gearriveerd en was ze de persoonlijke shopstyliste van Eeva ;)

Grappige annekdote:
kort daarvoor toen we aan het wachten waren op Stephanie stonden we juist recht voor de Sears shop. Plots komt een man naar mij en vraagt me waar de Sears shop is.... kijk hem vreemd aan en k draai mij half om om naar de in koeien van letters geschreven SEARS te wijzen. De man bedankt me vriendelijk en wandelt weg. Zo'n 5 minuutjes later komt zelfde man terug naar mij: "Sorry, I was a little nervous and I didn't dare to ask you at first... but.... could I have your phonenumber?" Ik kijk hem nogal verbaasd aan om dan toch maar duidelijk nee te zeggen!

Samen iets gaan eten nog en dan tegen 21u beslist om naar huis te rijden. Weg naar huis was ook wel spannend. Plots merkten we op dat we bijna zonder benzine zaten, dus beslisten we om de volgende exit te nemen. Die exit bleek nogal dood te zijn. Na 10 minuten rondrijden vonden we een pompstation van de jaren 50 die wss ook al sinds die tijd niet meer in gebruik is. Op dat moment klinkt het belletje dat we laag in gas zitten. Met een lichte paniek gestopt aan het enige huis in de omgeving om te vragen waar er dichtbij een pompstation is. Daar het ondertussen al 23u gepasseerd was, deed niemand open... Dan maar terug naar de snelweg gereden en gehoopt dat we de volgende exit zouden halen. Opnieuw klonk het belletje dat we bijna zonder bezine waren. Met een nog grotere paniek reden we verder. Volgende exit: 30km.... En ja hoor, gelukkig hebben we die net nog gehaald. Hele opluchting toen we eindelijk aan het tanken waren. Nog nooit zo blij geweest om een tankstation te zien :)